روستای کچ را بیشتر بشناسید

روستای کچ از روستاهای دهستان پیرسهراب میباشدکه در بخش مرکزی شهرستان چابهارودر منطقه دشتیاری قراردارد و فاصله اش تا مرکز شهرستان حدودا ١٠٠ کیلومتر میباشد.درقسمت شمالی این روستا روستاهای بندگاه و پیرسهراب قرار دارند و در قسمت جنوبی هم روستاهای زهراپ و ترکانی قرار دارندو از طرف شرق به روستاهای فتعلی کلات و بیبانزهی متصل میشود واز قسمت غربی هم به کوههای کم ارتفاعی منتهی میشود که به کوههای مارپد معروفند.روستای کچ یکی از بزرگترین روستاهای دهستان پیرسهراب است که دارای ١۵٠ خانوار و حدودا ٨٠٠ نفر جمعیت ساکن دارد.

جاده دسترسی به روستای کچ از مسیر جاده چابهار به ایرانشهر میباشد که از دوراهی پلان جدا شده که پس از گذشتن از دهستان پلان بطرف دهستان پیرسهراب ادامه پیدا میکند. البته یک مسیر نزدیکتر هم است که از جاده چابهار-کنارک یعنی دوراهی پارگ جدا شده و پس از گذشتن از روستاهای ندکان وترکاتی به دوراهی کچ متصل میشود که متاسفانه هنوز مرحله اسفالت کشی ان تکمیل نشده است.اکثر جمعیت روستای کچ همانند بیشتر مردم منطقه دشتیاری از طایفه جدگال هستند وبه لهجه جدگالی صحبت میکنند و تقریبا اکثر افراد روستا نسبت فامیلی دور یا نزدیک به هم دارند. همزمان با رشد جمعیت به وسعت این روستا نیز اضافه شده که باعث تعغیر چهره روستا از تجمع نشینی به پراکنده نشینی شده است.روستای کچ یک مدرسه ابتدایی هم دارد که حدود سالهای ۵٧ یا ۵٨ احداث شده است واکثر افراد باسواد این روستا تحصیلات ابتدایشان را در این دبستان گذرانده اند که از جمله این افراد میتوان به اقای حاج یعقوب جدگال نماینده فعلی شهرستان چابهار و نیکشهرواقای اله بخش جدگال که افراد فرهنگی روستا هستند اشاره کرد.

طبیعت روستای کچ

روستای کچ دارای دو شکل طبیعی کاملا متفاوت در فصول بارانی و خشک میباشد در فصول خشک و غیر بارانی(مخصوصا اگرتابستان باشد)این روستا چهرهای نه چندان دلچسپ بخود میگیرد و وزش بادهای موسمی گرم همراه با گردوخاک اهالی روستا را کمی میازارد ولی در فصول بارانی روستای کچ به یکی از زیباترین روستاهای منطقه دشتیاری تبدیل میشود. روستای کچ یک دریاچه فصلی بسیار بزرگ دارد که در فصول بارانی پراب میشودو دود تا دور انرا جنگلی احاطه کرده که پوشیده از هزاران اصله درخت کنار(کنر)ساج(چش)و کهیر(کهور) است.با پراب شدن این دریاچه گاهی طولش به چند کیلومتر میرسد درختان این جنگل رو به سرسبزی میگرایند وباعث دگرگون شدن چهره طبیعی روستا میشوند. همزمان با بارش باران زمینهای کشاورزی روستا نیز ابگیری میشود تا پس از فرو نشستن اب در زمین بصورت دیم کشت شوند.بعداز انکه زمین بحالت نمدار رسید زمین را با تراکتور یا به شکل سنتی شخم میزنند و همزمان بذر پاشی کرده و با کنده چوب بزرگی صاف می کنند و زمین را بحال خود رها کرده تا جوانه ها سر از خاک دراورده و سبز شوند. مهمترین محصولاتی که در این روستا کشت میشوند عبارتند از ذرت علوفه) جهت مصارف دامی وماش که هردو در فصول بارانی به وفور کشت میشوند.